(Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην κυριακατικη εφημεριδα ΤΟ ΧΩΝΙ)
Ας ξεκινήσουμε το πρώτο κείμενο της χρονιάς δίνοντας τα
εύσημα στον δήμαρχο Αθηναίων. Είναι ο μοναδικός πολιτικός που προσπάθησε να
καθυστερήσει το 2013 και τα δεινά που κουβαλά μαζί του.
Αντί να του πούμε μπράβο για την προσπάθεια τον κατηγορούμε
γιατί καθυστέρησε ο νέος χρόνος κατά τρία λεπτά.
Την επόμενη φορά να έρθει να του γράψω εγώ τον λόγο. Να
καθυστερήσει ο νέος χρόνος τόσο όσο χρειάζεται για να ξυπνήσουμε.
Λοιπόν, μετά από αυτήν την εισαγωγή, ας
μπούμε στο κυρίως θέμα. Στην περίφημη λίστα που χάθηκε, βρέθηκε, νοθεύτηκε και
ντοπαρίστηκε.
Καταρχήν έχω την εντύπωση ότι το υλικό δόθηκε
σε cd και
από τον φερόμενο ως Παπακωνσταντίνου παραδόθηκε σε στικάκι. Άρα έχουμε ήδη ένα το
κρατούμενο.
Ο Μπένι ο μισθοφάγος δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε όσο ήταν στην
κυβέρνηση Παπανδρέου και το στικάκι που του έδωσε ο Παπακωνσταντίνου το είδε ως
ένα διακοσμητικό του τρίτου συρταριού του γραφείου του.
Το θετικό με τον Μπένι είναι ότι στικάκι παρέλαβε στικάκι
παρέδωσε. Θα μπορούσε να παραδώσει και δισκέτα.
Από εκεί και πέρα το δούλεμα είναι αντάξιο
της σωτηρίας μας.
Ο Παπαντωνίου δεν ήξερε για τα λεφτά της γυναίκας του και
έμαθε αργότερα ότι ήταν δωράκι του τέως συζύγου της που το είχε μυστικό για να
μην ζηλέψει, ο Μπένι δεν ασχολήθηκε με
το στικάκι γιατί ήταν παράνομο και δεν λερώνει τα χέρια του με στικάκια (μόνο
με αίμα πολιτών τα λερώνει) και διαγράφει τον Παπακωνσταντίνου γιατί νόθευσε το
παράνομο που θα το πέταγε έτσι κι αλλιώς στα σκουπίδια.
Λες και τα