Γιατί χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος πατέρα;
Γιατί παιδί μου ήρθαμε στην κανονικότητα.
Επιτέλους το κράτος έγινε ξανά λάφυρο.
Οι νεοφιλελεύθεροι που είναι εναντιον του κράτους και των δημόσιων υπαλλήλων κάνουν την καρδιά τους πέτρα και πιάνουν όλες τις δημοσιοκρατικές θέσεις. Αλλά όχι αυτές που έχουν έχουν ένα απλό μισθουλάκο. Τις άλλες, τις καλές.
Αυτές πιυ αρμόζουν σε άριστους.
Εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες έχουν στηθεί σε ουρές αρίστων έξω από το Μαξίμου περιμένοντας να θυσιαστούν σε καμιά θέση διοικητή νοσοκομείου ή σε καμιά μετακλητή θεσούλα ή στην ΕΡΤ.
Και μέσα στην κανονικότητα να και το κοινωνικό μέρισμα. Πλούσιο και κανονικό. Θυμάστε τα ψίχουλα που έδινε ο Τσίπρας; Το ξεροκόμματο που πετούσε στους φτωχούς; Πάνε αυτά!
Τώρα έχουμε ανάπτυξη. Δουλειές με καλούς μισθούς. Και δεν μοιράζουμε ψίχουλα.
Σε λίγους, στους πιο φτωχούς λέει από τους μακροχρόνια άνεργους.... ξέρετε τώρα εσείς πόα λεφτά βγάζουν οι μακροχρόνια άνεργοι. Ε! από αυτούς οι πιο φτωχοί θα πάρουν ένα χριστουγεννιάτικο κουλουράκι. Με κοινωνική ευαισθησία όμως, α, όλα και όλα.
Μπορεί να μην δίνουμε μέρισμα της προκοπής αλλά το δίνουμε με ευαισθησία. Και το λένε γλυκά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου