Μια αξιόπιστη κυβέρνηση

Ο μπροστάρης των υπαλλήλων της τρόικας, ο κλαψιάρης Ανδρέας ο πετυχημένος υπουργός που κατάφερε μέσα σε λίγο διάστημα να διαλύσει τα εργασιακά δικαιώματα και το σύστημα υγείας έθεσε εμμέσως πλην σαφώς την παραίτηση του στην διάθεση του Γιωργάκη.

Βέβαια ο Γιωργάκης αν δεν δει την παραίτηση στο email του δεν πρόκειται να το καταλάβει.

Μετά από 1,5 χρόνο πασοκικής λαίλαπας ο Λοβέρδος διαπίστωσε ότι το τοπίο είναι νεφελώδες. Προφανώς τα νέφη τον εμπόδιζαν να δει την πραγματικότητα.

Η πρώτη σκέψη είναι ότι ο πονηρός Ανδρέας θέλει να βάλει μια ασπίδα προστασίας στον εαυτό του καθώς το καζάνι βράζει και το μέλλον είναι χειρότερο από αυτό που μπορεί να φανταστεί και ο πιο απαισιόδοξος.

Η δεύτερη σκέψη είναι ότι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία (έχοντας και το «όφελος» της προηγούμενης σκέψης). Λειτουργεί δηλαδή ως ο άνθρωπος που θα ξεκινήσει μια κυβερνητική κρίση που εκ των πραγμάτων θα μας οδηγήσει σε εκλογές.

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιωργάκης δεν είναι σαν τον κουρασμένο να παρατήσει το καράβι που βουλιάζει αλλά θα αγωνιστεί για να το σώσει.

Αλλά αν οι υπουργοί του δεν τον στηρίζουν τι να κάνει το παιδί. Θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές.

Και αφού, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν θα έχουμε μονοκομματική κυβέρνηση θα αναλάβουν όλοι οι πρόθυμοι το έργο του τελειώματος του καταστροφικού έργου με μνημόνια Νο2, Νο3 με αναδιάρθρωση, με κούρεμα, με πτώχευση.

Και στο βάθος δραχμές;

Το είχαμε όλοι στο βάθος του μυαλού μας ως ένα ενδεχόμενο, ήρθε και το γερμανικό σενάριο και η Παρασκευή που πέρασε ταρακούνησε τα νερά της νιρβάνας μας.

Βέβαια ο Γιωργάκης διέψευσε το σενάριο αυτό. Καλύτερα να μην το έκανε. Θα ήμασταν πιο σίγουροι.

Γιατί ότι έχουν διαψεύσει μέχρι τώρα μετά από λίγο διάστημα ήταν μια οδυνηρή πραγματικότητα.

Για το νέο μνημόνιο και το νέο δάνειο που θα ακολουθήσει αυτό των 110 δις μας ζητάνε να είναι ενυπόθηκα.

Μόνο που ΚΑΙ το δάνειο των 110 δις ενυπόθηκο είναι και η χώρα μας έχει παραιτηθεί από κάθε ασυλία.

Εκτός και αν στο νέο δάνειο δεν υποθηκεύσουμε γενικώς την δημόσια περιουσία αλλά είναι πιο συγκεκριμένες οι υποθήκες. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κλπ… λέω τώρα εγώ.

Αλλά ας μην είμαστε απαισιόδοξοι. Ο Αντωνάκης θα μας παρουσιάσει το Ζάππειο 2.

Πάρτε τώρα ένα μαντήλι να σκουπίσετε τα δάκρυα σας. Ο Σιούφας δεν θα είναι ξανά υποψήφιος… Άντε μετά να σωθεί η χώρα…

Εκτός και αν επιστρέψει ο Καραμανλής.

Πάντως έχουν καταφέρει να μας τσακίσουν ψυχολογικά. Βηματάκι – βηματάκι μας οδηγούν στις συνθήκες της απόλυτης πτώχευσης.

Κάντε τα όλα μαζί να τελειώνουμε. Μισθό 250 ευρώ, σύνταξη καθόλου, ανεργία 40%, διώξτε τους μισούς δημόσιους υπαλλήλους, ξεπουλήστε τα πάντα, δώστε το Αιγαίο εκ αδιαιρέτου στην Γερμανία, ΗΠΑ, Τουρκία, φέρτε την δραχμή και κάντε μας δώρο και την κηδεία να τελειώνουμε. Κουραστήκαμε πια.

Αφού όλα τα δεχόμαστε, δεν αντιδρούμε. Τι άλλο περιμένετε;

Μικρός Φωκίων

Οι παρθένες και οι υπηρέτες

Αναδρομικά ζητάνε 800 υπηρέτες του έθνους, γνωστοί στην πιάτσα ως βολευτές.
Είναι ένα δίκαιο αίτημα. Μάλιστα θα έπρεπε να τους δώσουμε τα διπλά από ότι ζητάνε.

Οι άνθρωποι αυτοί υπηρέτησαν με ευλάβεια και ανιδιοτέλεια τον ελληνικό λαό. Ήταν πάντα μπροστάρηδες και με προσωπικές θυσίες, κόντρα στα συμφέροντα τους και στις καρέκλες τους τα έβαλαν τις κυβερνήσεις που ενεργούσαν ενάντια στο συμφέρον του λαού.

Είναι οι άνθρωποι που με την ψήφο τους βοήθησαν ώστε να έχουμε μια χώρα ανεξάρτητη, μια χώρα με φοβερές υποδομές, με πρόνοια που την ζηλεύει η κάθε ξένη χώρα, ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη.

Με συνεχή αγώνα κατάφεραν η Ελλάδα να λειτουργεί ως ελβετικό ρολόι, μακριά από λαμογιές, κλέφτες δημόσιου χρήματος, κομματικών κριτηρίων και ξαδερφιών.

Οι βουλευτές μας είναι το πολυτιμότερο κομμάτι του ελληνικού λαού και δικαίως πρέπει να πάρουν όλα τα αναδρομικά που ζητάνε. Και άλλα τόσα. Σε αυτούς οφείλουμε την ευδαιμονία, την θωράκιση της οικονομίας, την πρόοδο.

Και όταν κάποιος πολιτικός πήγαινε να κάνει καμιά στραβή με τίποτα ομόλογα, με τίποτα υποβρύχια, με τίποτα siemens τότε οι ξάγρυπνοι φρουροί των συμφερόντων του ελληνικού λαού τον έστελναν στην φυλακή και δήμευαν την παράνομα αποκτηθείσα περιουσία.

Εύγε λοιπόν στους υπηρέτες του ελληνικού λαού που έχουν τιμήσει με το παραπάνω τους όρκους.

Βγήκε ο Γιακουμάτος και είπε ότι μόλις βλέπει τον Κωστάκη τον κουρασμένο αλλάζει δρόμο για να μην τον συναντήσει.

Βέβαια, από τα λεγόμενα του, είχε καταλάβει από την εποχή που κυβερνούσε ο Κωστάκης ότι αυτή η κυβέρνηση ήταν επικίνδυνη.

Αλλά πώς να παρατήσεις την υπουργική καρέκλα ή την βουλευτική καρέκλα; Και αν οι καρέκλες αυτές που είχαν συνηθίσει να κάθεται ο Γιακουμάτος πάνω τους πάθαιναν καμιά ψυχολογική στέρηση; Για τέτοια ήμασταν; Να τρέχουμε σε ψυχίατρους τις καρέκλες;

Είναι άλλος ένας που μπροστά στο κομματικό συμφέρον (;) και το προσωπικό άφησαν την χώρα να οδηγηθεί στο γκρεμό. Όπως και η Ντόρα και οι υπόλοιποι που τώρα τα βάζουν με την πολιτική του Κωστάκη.

Όσο για το αντίπαλο δέος, τον Γιωργάκη, αυτός είχε τον ρόλο να μας αποτελειώσει. Δεν χρειαζόταν κανένας Στρος Καν για να μας πει ότι ήταν προσχεδιασμένος ο θάνατος της χώρας και των πολιτών της.

Απλή αριθμητική να ξέρει κάποιος και απλή λογική για να κατανοήσει θα μπορούσε να καταλάβει ότι το μνημόνιο έκρυβε τέρατα. Πέρα από την οικονομική υποδούλωση.

Με δεδομένο ότι τα νούμερα του μνημονίου δεν έβγαιναν και με δεδομένο ότι τα δάνεια που είχαμε τα ανταλλάξαμε με δάνεια με υποθήκη την δημόσια περιουσία ήταν εύκολο να καταλάβει κάποιος ότι το παιχνίδι ήταν στημένο.

Και εδώ έχουμε να κάνουμε είτε με κουτορνίθια που τους έπιασε κώτσο η τρόικα είτε με ενόχους για ξεπούλημα της χώρας (με ή άνευ των πολιτών).

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα από τότε που δημιουργήθηκε ως κράτος δεν είχε πολιτικούς (με ελάχιστες εξαιρέσεις) που να λειτούργησαν πρώτον με γνώμονα το συμφέρον του ελληνικού λαού και δεύτερον βλέποντας τις συνέπειες των επιλογών τους μετά από 20 χρόνια.

Ο Χρυσοχοΐδης είπε ότι ο Στρος Καν δεν είναι παρθένα. Σε αντίθεση με τους πασόκους.

Που μας λένε ότι είναι παρθένες. Αλλά τους προδίδει η παρθενορραφή.

Η κόρη του επίτιμου είναι έτοιμη να συνεργαστεί με ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Τελικά το σύνδρομο της κυβερνητικής εξουσίας δεν το έχει μόνο ο Καρατζαφέρης…

Αλλά και αν συνεργαστεί μήπως θα καταλάβει τι γίνεται στην χώρα; Αφού ή θα ταξιδεύει ή θα διαβάζει!

Μικρός Φωκίων

Πασοκιές και νοοτροπίες

Το έγκλημα κατά της χώρας είναι διαχρονικό και πολυσύνθετο. Και με καθοδήγηση από τις πολιτικές ηγεσίες έχει βάλει στο παιχνίδι της ενοχής και τους δημόσιους υπάλληλους και τους πολίτες.

Θα αναφέρω μια μικρή προσωπική επαφή με μια από τις νοοτροπίες που έχουν εδραιωθεί στην χώρα μας. Αυτής του εύκολου χρήματος και της αντιπαραγωγικής λογικής.

Επειδή είμαι άνεργος εδώ και πολλούς μήνες, έχοντας γύρω στα 10 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης κάπου στην Ήπειρο, αποφάσισα να ψάξω να δω τι μπορώ να κάνω ώστε να καταφέρω να επιβιώσω.

Στην αρχή απευθύνθηκα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα. Από εκεί με συμβούλεψαν να απευθυνθώ στο τοπικό γραφείο της περιφέρειας μου στην Ηγουμενίτσα για να με καθοδηγήσουν.

Τις μέρες του Πάσχα λοιπόν πήγα στην Ηγουμενίτσα. Η ερώτηση μου ήταν πολύ απλή: Είμαι άσχετος και θέλω να ασχοληθώ με καλλιέργειες. Τι μπορώ να κάνω; Ζητούσα μια ενημέρωση δηλαδή και κάποιες προτάσεις (με κάποια στοιχεία που θα μπορούσα να επεξεργαστώ και να αποφασίσω).

Η απάντηση ήταν: Δεν ξέρουμε τίποτα κάνε ότι καταλαβαίνεις, είναι δύσκολη η δουλειά και ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ.

Για να ακριβολογώ ξεκινούσαν με τις επιδοτήσεις και μετά από την δική μου επιμονή όπου τους έλεγα ότι δεν με ενδιαφέρουν οι επιδοτήσεις μου εξέφραζαν την άγνοια τους και την αδιαφορία τους.

Στην συνέχεια πήγα στον τοπικό συνεταιρισμό. Πάλι τα ίδια: Δεν παίζουν επιδοτήσεις.

Μάλιστα, στην Πρέβεζα, μια υπάλληλος μου είπε: Είμαι 25 χρόνια εδώ και για πρώτη φορά έρχεται κάποιος όχι για να ρωτήσει για το πώς θα επιδοτηθεί αλλά για το τι μπορεί να κάνει ώστε να μπορέσει να ζήσει με την παραγωγή του.

Αυτό βέβαια έχει ξεκινήσει από τους εκάστοτε υπουργούς. Και σε τούτη την δύσκολη ώρα για την χώρα μας αντί να υπάρχει κεντρική κατεύθυνση και ενθάρρυνση μπας και παράγουμε κάτι και μειώσουμε τις εισαγωγές η πολιτεία στον κόσμο της…

Όπως και οι συνεταιρισμοί. Ομολογώ ότι στην Πρέβεζα σε αντίθεση με την Θεσπρωτία είναι πιο οργανωμένοι. Αλλά και εκεί δεν υπάρχει ένας καταμερισμός παραγωγής ώστε να είναι πιο εύκολη η διάθεση των προϊόντων. Ότι θέλει ο καθένας, στα τυφλά.

Αλλά εκτός από τις νοοτροπίες υπάρχουν και οι πασοκιές.
Ένα παράδειγμα: Ο ΟΕΚ ξεμπλόκαρε (τρομάρα του) τις επιδοτήσεις ενοικίου. Μέσα στα άπειρα χαρτιά που σου ζητάνε είναι και μια υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη στην οποία θα πρέπει να αναφέρεται ότι έχει δηλώσει στην εφορία τα ενοίκια που εισέπραξε.

Φυσικά ο δικαιούχος τους επιδόματος έχει γράψει στην φορολογική δήλωση και το ποσό που
έχει καταβάλλει και το ΑΦΜ του ιδιοκτήτη.

Τώρα αν ο ιδιοκτήτης δεν έχει πληρώσει τους φόρους του θα τιμωρηθεί ο ενοικιαστής που δεν θα πάρει το επίδομα ενοικίου. Λογικότατον.

Μάλλον είναι στην ίδια λογική με τα μέτρα που μας παίρνουν για το χρέος. Δεν την πληρώνουν οι υπεύθυνοι που δημιούργησαν το χρέος αλλά οι υπόλοιποι.

Επίσης αν ο ιδιοκτήτης έχει πουλήσει το σπίτι ένα χρόνο πριν (μιλάμε για επίδομα που αφορά το 2009) και δυστυχώς στην συνέχεια απεβίωσε ο πρώην ενοικιαστής δεν θα πάρει το επίδομα ενοικίου.

Γιατί είναι λιγάκι δύσκολο να βρεις τον νεκρό πλέον ιδιοκτήτη για να σου κάνει την υπεύθυνη δήλωση.

Και όταν το λες αυτό στον ΟΕΚ σου λέει: Δυστυχώς αλλά θα απορριφθεί το αίτημα σου για την επιδότηση ενοικίου.

Κλασική πασοκιά….

Μικρός Φωκίων

Οι πολίτες φτιάχνουν ομελέτα

Γύρισα επιτέλους. Μετά από τόσες μέρες μακριά ζώντας την ζωή ενός εισοδηματία χωρίς εισοδήματα είμαι πάλι εδώ.

Ομολογώ ότι η εικόνα των ανθρώπων που ζουν στα χωριά είναι διαφορετική από αυτήν που βιώνουμε εμείς που κατοικούμε στην Αθήνα.

Ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής της χώρας. Ίσως επειδή εκεί έχουν δικό τους σπίτι χωρίς να το χρωστάνε στις τράπεζες, έχουν τον κήπο τους, τις κοτούλες τους, τα προβατάκια τους…

Τέλος πάντων. Η ουσία είναι ότι η χώρα μας ζει την πρώτη της επέτειο από την άφιξη της τροϊκανής κυβέρνησης και όλα βαίνουν καλώς.

Ήδη βρισκόμαστε στα τελευταία δύσκολα στάδια και από το φθινόπωρο θα δούμε την ανάπτυξη να κάνει άλματα. Στο τέλος της χρονιάς θα βγούμε ξανά στις αγορές, αφού η κυβέρνηση τήρησε και τηρεί με ευλάβεια το μνημόνιο.

Και από τις αρχές του επόμενου έτους οι πολίτες θα απολαμβάνουν τα αποτελέσματα των θυσιών που έκαναν για να σώσουν την χώρα από την πτώχευση.

Η τρόικα πρόσφερε σημαντικό έργο στην χώρα και ως θαύματος άλλαξαν τα πάντα στην χώρα. Κανείς πια δεν κλέβει, όλοι συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητες τους και οι πολιτικοί πλέον εκφράζουν τον λαό και όχι την τσέπη τους και τους κολλητούς ψηφοφόρους τους.

Μάλιστα η κυβέρνηση έδειξε και το δίκαιο αλλά αυστηρό πρόσωπο της προς αυτούς που έχουν κατακλέψει την χώρα.

Θα γίνουν λοιπόν έλεγχοι σε τραπεζικούς λογαριασμούς και αν το ποσό της κατάθεσης δεν δικαιολογείται από τις φορολογικές δηλώσεις τότε θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς της τιμωρίας.

Όχι δεν θα γίνει κατάσχεση στα αδήλωτα ή κλεμμένα χρήματα. Θα γίνει κάτι που θα πονέσει περισσότερο.

Η φορολόγηση των τόκων αυτών των καταθέσεων θα είναι της τάξης του 45%!

Και εκεί που ήμουν έτοιμος να κάνω την λαμογιά μου και να βάλω στην άκρη 1-2 εκατομμύρια έρχεται αυτό το νομοσχέδιο και μου κόβει τα πόδια.

Τι να τα κάνεις αυτά τα λεφτά αν σου φορολογούν έτσι αλύπητα τους τόκους;

Πως θα καταφέρουν να ζήσουν όλοι αυτοί που με κόπο έκλεβαν όλα αυτά τα χρόνια; Τέτοια σκληρότητα από την κυβέρνηση δεν την περίμενα.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης (θα πω και για αυτήν την ανάπτυξη) είχε την χαρά να γίνεται πράξη η θεωρία των πολιτικών πως «αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα».

Έτσι είδε τους Κρητικούς να ετοιμάζονται για μια μεγάλη ομελέτα και επειδή ήταν αυτός μπροστά άρχισαν να σπάνε τα αυγά πάνω του.

Μην το δείτε ως αποδοκιμασία. Τυχαίο γεγονός ήταν. Αν τα αυγά συνδυαστούν και με τις ντομάτες και τα γιαούρτια έχουμε στην πράξη το πρώτο βήμα για την πραγματοποίηση του ονείρου του Γιωργάκη για την μεσογειακή διατροφή.

Κατά τα άλλα αυτόν τον καιρό είχαμε και τα γαλάζια καυγαδάκια εντός και εκτός της πολυκατοικίας.

Από το έγκλημα της απογραφής των Κωστάκη – Αλογοσκούφη (οι ίδιοι οι γαλάζιοι το λένε πλέον) μέχρι τον νονό Καρατζαφέρη και την μπροστάντζα Μεϊμαράκη.

Για τον ωραίο Άκη τι να πούμε. Μια όμορφη παράσταση για να ψυχαγωγηθούν τα πλήθη και να ξεχάσουν την πείνα τους.

Για να ξεκαθαρίσει το τοπίο ένας τρόπος υπάρχει. Και ας κρατήσει όσο χρόνο θέλει. Λεπτομερή έλεγχο της περιουσίας όλων των πολιτών και πολιτικών και ότι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τις φορολογικές δηλώσεις να κατάσχεται.

Και η αρχή θα πρέπει να γίνει από τους πολιτικούς.

Μικρός Φωκίων